Γράφει ο Δημήτρης Καράμπελας, Τεχνικός Σύμβουλος Αποζημιώσεων

Οι καταναλωτές, επειδή συχνά δεν μπορούν να κατανοήσουν την αναγκαιότητα ύπαρξης συγκεκριμένων όρων στα ασφαλιστήρια συμβόλαια, τους θεωρούν γενικά προβληματικούς και εχθρικούς προς τα συμφέροντά τους. Αυτό προφανώς και δεν ισχύει! Ωστόσο, ο καταναλωτής, για να μην έχει στρεβλή εικόνα των πραγμάτων, χρειάζεται να γνωρίζει επ’ ακριβώς τι αγοράζει κατά τη σύναψη της ασφάλισης. Η ευθύνη ως προς αυτό ανήκει εξ ολοκλήρου στον ασφαλιστικό μεσολαβητή, ο οποίος πρέπει να επεξηγεί με σαφήνεια όρους και καλύψεις και να μην εξωραΐζει την προσφερόμενη κάλυψη. Για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις και οι διαφωνίες μεταξύ ασφαλισμένων και ασφαλιστών κατά την ώρα της ζημιάς, χρειάζεται όλοι να μιλούν τη… γλώσσα της αλήθειας κατά τη σύναψη ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου.

Έχοντας ως στόχο την ορθή ενημέρωση των καταναλωτών, απευθυνθήκαμε στον κ. Δημήτρη Καράμπελα, Τεχνικό Σύμβουλο Αποζημιώσεων, να μας μιλήσει για το θέμα. Ανταποκρίθηκε ασμένως και στο άρθρο του επεξηγεί τις ουσιαστικές έννοιες και σημασίες των πλέον σημαντικών όρων των ασφαλιστηρίων κατοικιών και απλών επιχειρηματικών κινδύνων, που αποτελούν τον κύριο όγκο των ασφαλίσεων περιουσίας.

Εισαγωγή

Η μακρόχρονη εμπειρία μου στον ασφαλιστικό κλάδο και οι συνακόλουθες επικοινωνίες με τους πελάτες – καταναλωτές του ασφαλιστικού προϊόντος μου έχουν αποκαλύψει την ευρεία γκάμα των προβληματικών σημείων, που οι ασφαλιζόμενοι θεωρούν ότι υφίστανται στη λειτουργία της ιδιωτικής ασφάλισης και τα οποία τους αποθαρρύνουν στην αποδοχή του τόσο χρήσιμου αυτού θεσμού. Θα μπορούσα να απαριθμήσω πολλά από αυτά τα σημεία, αλλά θέλω να επικεντρωθώ σε ένα, που σχεδόν το σύνολο των καταναλωτών θεωρεί ως προβληματικό και εχθρικό προς τα συμφέροντά τους και αυτό είναι οι όροι των ασφαλιστηρίων.

Πολλοί ασφαλιζόμενοι πιστεύουν ότι, εάν εφαρμοσθούν αυτοί οι όροι σε μια ζημία, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αποζημίωση ή, στην καλύτερη γι’ αυτούς περίπτωση, το ποσόν της αποζημίωσης θα υπολείπεται αισθητά από την πραγματική ζημία τους. Άλλοι θεωρούν ότι με τους όρους αυτούς μόνο στα δικαστήρια ίσως να μπορούν να βρουν το δίκαιό τους. Τα μακροσκελή και δυσνόητα κείμενα των ψιλών γραμμάτων (που ευτυχώς εσχάτως μετετράπησαν σε κανονικά) τους απωθούν, με αποτέλεσμα ελάχιστοι να τα διαβάζουν, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία αρκείται στις προφορικές διαβεβαιώσεις των συμβούλων – μεσολαβητών, που δυστυχώς δεν είναι πάντοτε αξιόπιστες.

Αποφάσισα, λοιπόν, να επιχειρήσω να περιγράψω, με όσο το δυνατόν απλούστερη διατύπωση για τον απλό καταναλωτή, τις ουσιαστικές έννοιες και σημασίες των πλέον σημαντικών εξ αυτών των όρων, ώστε να εξηγηθεί και η αναγκαιότητα ύπαρξής τους μέσα στα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Λόγω της ύπαρξης πολλών κλάδων ασφάλισης, θα περιορισθώ στην εξέταση των όρων των ασφαλιστηρίων κατοικιών και απλών επιχειρηματικών κινδύνων, που αποτελούν τον κύριο όγκο των ασφαλίσεων περιουσίας. Είναι ευνόητο ότι το κείμενο αυτό δεν έχει νομικό χαρακτήρα, αλλά καθαρά επεξηγηματικό, με στόχο πάντα τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ ασφαλιστών και ασφαλιζομένων.

Γενικές έννοιες ισχύουσες σε όλα τα ασφαλιστήρια

Πριν αναφερθώ στην επεξήγηση των βασικών εννοιών της ασφάλισης, κρίνω χρήσιμο να αποσαφηνίσω ότι τα πάσης φύσεως ασφαλιστήρια δεν καλύπτουν καθετί που μπορεί να συμβεί, αλλά καλύπτουν συγκεκριμένους κινδύνους και συγκεκριμένα αντικείμενα ή οικονομικά ενδιαφέροντα, επί των οποίων θα επέλθουν οι κίνδυνοι. Συνεπώς είναι απαραίτητο, προς άρση οποιωνδήποτε παρεξηγήσεων και διαφωνιών κατά την ώρα της ζημίας, να γνωρίζει εκ των προτέρων ο ασφαλιζόμενος τι ακριβώς αγοράζει κατά τη σύναψη της ασφάλισης. Δυστυχώς, ενίοτε ο σύμβουλος – μεσολαβητής, στην προσπάθεια απόκτησης πελατείας, εξωραΐζει την προσφερόμενη κάλυψη και δεν εξηγεί επαρκώς στον ασφαλισμένο τις ουσιαστικές πτυχές της ασφάλισης. Η κατανόηση από τον ασφαλισμένο των κατωτέρω εννοιών και διευκρινίσεων πιστεύουμε ότι συμβάλλει στον στόχο αυτού του κειμένου:

• Ασφάλιση. Είναι μια σύμβαση μεταξύ δύο μερών, του ασφαλιστή και του ασφαλιζόμενου, κατά την οποία ο ασφαλιστής αναλαμβάνει την υποχρέωση να αποζημιώσει τον ασφαλιζόμενο για τη ζημία που θα υποστεί, σε περίπτωση επέλευσης ασφαλιζομένου κινδύνου, και ο ασφαλιζόμενος αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει στον ασφαλιστή ένα συμφωνημένο ποσόν, που καλείται ασφάλιστρο.
• Συμβαλλόμενος (Λήπτης της Ασφάλισης) – Ασφαλισμένος. Ο Συμβαλλόμενος ή Λήπτης της Ασφάλισης είναι αυτός που συνάπτει την ασφάλιση και πληρώνει τα ασφάλιστρα, ενώ ασφαλισμένος είναι αυτός υπέρ του οποίου συνάπτεται η ασφάλιση. Μπορεί οι δύο αυτές ιδιότητες να αφορούν στο ίδιο πρόσωπο ή σε διαφορετικά πρόσωπα. Επί παραδείγματι, σε μια ασφάλιση ζωής ο γονέας μπορεί να είναι ο συμβαλλόμενος και το τέκνο ο ασφαλισμένος.
• Δικαιούχος. Είναι το πρόσωπο που δικαιούται να εισπράξει την αποζημίωση. Συνήθως αυτός είναι ο ιδιοκτήτης της ζημιωθείσας περιουσίας, όπως για παράδειγμα μπορεί ο ενοικιαστής να ασφαλίζει το σπίτι που ενοικιάζει, αλλά σε περίπτωση ζημίας του σπιτιού την αποζημίωση θα εισπράξει ο ιδιοκτήτης. Στις περιπτώσεις ασφαλισμένης περιουσίας που βαρύνεται με υποθήκη ή ενέχυρο υπέρ της δανείστριας Τράπεζας, την αποζημίωση λαμβάνει, μέχρι του ύψους του ενεχύρου ή της υποθήκης, η Τράπεζα, εφόσον αναγράφεται στο ασφαλιστήριο ο σχετικός όρος.
• Ασφαλισμένο Κεφάλαιο. Είναι το ανώτατο ποσόν αποζημίωσης συνολικά ή ανά ασφαλιζόμενο κίνδυνο.
• Ζημία. Είναι η μερική ή ολική καταστροφή ή απώλεια ασφαλισμένης περιουσίας, οφειλόμενη σε μη αναμενόμενο, τυχαίο και αιφνίδιο γεγονός, το οποίο καλύπτεται από το ασφαλιστήριο. Δεν θεωρούνται ασφαλιστικές ζημίες οι προϋπάρχουσες της έναρξης του ασφαλιστηρίου και οι σταδιακές και μακροχρόνιες φθορές, παλαιώσεις, σκουριές, διαβρώσεις, κ.λπ.
• Απαλλαγή. Είναι το ποσόν της ζημίας που δεν καταβάλλει ο ασφαλιστής, αλλά αναλαμβάνει ο ασφαλισμένος. Η απαλλαγή μπορεί να είναι ορισμένο ποσόν, ή ποσοστό επί της ζημίας, ή ποσοστό επί του ασφαλισμένου κεφαλαίου, ή χρονικό όριο ημερών για την ασφάλιση διακοπής εργασιών. Όσο αυξάνεται η απαλλαγή τόσο μειώνεται το κόστος της ασφάλισης, αλλά το ποσόν της απαλλαγής πρέπει να βρίσκεται εντός του οικονομικού ορίου αντοχής του ασφαλισμένου, ώστε με την καταβολή της ασφαλιστικής αποζημίωσης να μπορεί να αποκαταστήσει τη ζημία του.
• Υπασφάλιση – Υπερασφάλιση. Υπασφάλιση είναι η περίπτωση όπου το ασφαλισμένο κεφάλαιο είναι χαμηλότερο από την πραγματική αξία της ασφαλισμένης περιουσίας ή από την αξία της ασφαλισμένης περιουσίας ως καινούργιας, εάν αυτό έχει ορισθεί ως βάση αποζημίωσης στο ασφαλιστήριο. Τότε ο ασφαλισμένος θεωρείται ότι αναλαμβάνει το ποσοστό της υπασφάλισης, ως εάν ήταν ασφαλιστής του εαυτού του, οπότε η οποιαδήποτε αποζημίωση είτε μεγάλης είτε μικρής ζημίας περιορίζεται κατά το ίδιο ποσοστό. Υπερασφάλιση είναι η αντίθετη περίπτωση, όπου το ασφαλισμένο κεφάλαιο είναι υψηλότερο από την πραγματική ή καινούργια αξία της ασφαλισμένης περιουσίας. Σε αυτήν την περίπτωση, παρότι έχουν πληρωθεί υψηλότερα ασφάλιστρα από τα κανονικά, η αποζημίωση καταβάλλεται στην πραγματική ή καινούργια αξία και όχι στην ασφαλισμένη που είναι υψηλότερη αλλά δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα. Αυτό είναι λογικό, διότι διαφορετικά ο ασφαλισμένος θα πλούτιζε παρανόμως ένεκα της ζημίας του. Το μόνο που δικαιούται ο ασφαλισμένος είναι η επιστροφή των επιπλέον ασφαλίστρων του ασφαλιστηρίου. Αμφότερες οι ανωτέρω περιπτώσεις πρέπει να αποφεύγονται, διότι τελικά οδηγούν σε οικονομική ζημία του ασφαλισμένου και διαταράσσουν το κλίμα εμπιστοσύνης που πρέπει να διέπει την ασφάλιση.
• Πληροφορίες για την ασφάλιση. Είναι το σύνολο δηλώσεων, εγγράφων και στοιχείων που ο ασφαλισμένος πρέπει να γνωστοποιήσει στον ασφαλιστή, ώστε αυτός να εκτιμήσει τον κίνδυνο και να αναλάβει την ασφάλιση. Αυτονόητο είναι ότι οι πληροφορίες αυτές πρέπει να είναι πλήρεις και ακριβείς, διότι επάνω τους βασίζεται όλη η ασφάλιση. Ενδεχόμενες εσφαλμένες πληροφορίες είτε από αμέλεια είτε από δόλο του ασφαλισμένου δίδουν στον ασφαλιστή το δικαίωμα ακύρωσης του ασφαλιστηρίου ή, εάν έχει επέλθει ο κίνδυνος, το δικαίωμα περιορισμού ή άρνησης της αποζημίωσης. Εάν μετά την έναρξη της ασφάλισης μεταβληθεί η κατάσταση του ασφαλιζομένου αντικειμένου, σε βαθμό που εάν αυτή η μεταβολή είχε συμβεί εξ αρχής ο ασφαλιστής δεν θα είχε αναλάβει την ασφάλιση ή θα την είχε αναλάβει με διαφορετικούς όρους, τότε ο ασφαλισμένος οφείλει να γνωστοποιήσει τη μεταβολή αυτή στον ασφαλιστή εντός 14 ημερών από τότε που έλαβε γνώση αυτής. Ο ασφαλιστής, μόλις πληροφορηθεί τη μεταβολή, μπορεί είτε να δεχθεί τη μεταβολή και να εκδώσει σχετική πρόσθετη πράξη, είτε να καταγγείλει γραπτά το ασφαλιστήριο.
• Ακύρωση ασφαλιστηρίου. Αυτή μπορεί να επέλθει από τον ασφαλιστή για τους ακόλουθους λόγους: α. Λόγω μη πληρωμής του ασφαλίστρου, β. Λόγω μεταβολής του κινδύνου, γ. Σπανιότερα λόγω αλλαγής της πολιτικής του ως προς το συγκεκριμένο είδος κινδύνου, δ. Λόγω πτώχευσης ή θέσης σε αναγκαστική διαχείριση ή καταδίκης του ασφαλισμένου για αδίκημα σχετικό με ασφαλιστική απάτη.
  Η ακύρωση επέρχεται μετά από ένα μήνα από την παραλαβή από τον ασφαλισμένο της έγγραφης καταγγελίας του ασφαλιστηρίου από τον ασφαλιστή. Εάν από την έναρξη του ασφαλιστηρίου και μέχρι την ακύρωση δεν έχει επέλθει ζημία, τότε ο ασφαλιστής επιστρέφει τα ασφάλιστρα που αναλογούν στο ακυρωμένο τμήμα του ασφαλιστηρίου. Εάν έχει επέλθει ζημία, τότε ο ασφαλιστής δικαιούται όλα τα ασφάλιστρα, εφόσον αυτά είναι χαμηλότερα από το ποσόν της ζημίας.
• Μέτρα πρόληψης. Αυτά αφορούν σε προληπτικά (πυρανίχνευση, λουκέτα, κλειδαριές ασφαλείας, συναγερμοί κ.λπ.) και κατασταλτικά (sprinklers, πυροσβεστήρες, μάνικες, κ.λπ.) μέτρα, τα οποία είτε επιβάλλονται από τον Νόμο είτε ζητούνται από τον ασφαλιστή. Τα μέτρα αυτά πρέπει να παραμένουν λειτουργικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ασφάλισης και σε περίπτωση μη λειτουργίας ή δυσλειτουργίας τους ο ασφαλισμένος πρέπει να ειδοποιεί αμέσως τον ασφαλιστή, ο οποίος διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιήσει τους όρους της ασφάλισης.

Εξαιρέσεις

Διακρίνονται σε γενικές, που ισχύουν για όλους τους κινδύνους, και σε ειδικές, που αναφέρονται σε συγκεκριμένους κινδύνους. Επίσης, υπάρχουν τα εξαιρούμενα αντικείμενα από την κάλυψη, όταν καλύπτεται ένας γενικότερος χώρος (οικία, κατάστημα, εργοστάσιο, αποθήκη, κ.λπ.) και αυτά ευρίσκονται εντός αυτού.

Γενικές Εξαιρέσεις
Αυτές εν γένει βασίζονται στη φιλοσοφία εξαίρεσης κινδύνων που εάν επέλθουν θα προκληθεί δυσανάλογα μεγάλη ζημία στο σύνολο ή σε μεγάλο μέρος της ασφαλιζόμενης ομάδας. Τέτοιοι κίνδυνοι είναι ο πόλεμος, οι τρομοκρατικές ενέργειες, οι εξεγέρσεις – επαναστάσεις – στάσεις, τα πυρηνικά όπλα, οι ραδιενεργές ακτινοβολίες, τα χημικά όπλα, κ.λπ. Σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης κάποιου από αυτούς τους κινδύνους, με ειδικό όρο και πρόσθετο ασφάλιστρο. Επίσης, εξαιρούνται κίνδυνοι που αντιβαίνουν στη βασική έννοια της ασφάλισης, που είναι το τυχαίο και αιφνίδιο γεγονός. Τέτοιοι κίνδυνοι είναι τα σταδιακά και μακροχρόνια φαινόμενα ρύπανσης, οξείδωσης, μόλυνσης, αποσύνθεσης, φυσιολογικής φθοράς, κ.λπ. Τέλος, είναι αυτονόητο ότι εξαιρείται οποιαδήποτε ζημία που οφείλεται σε βαρεία αμέλεια ή δόλο του ασφαλισμένου ή του συμβαλλομένου ή συγκατοίκων ή των νομίμων αντιπροσώπων αυτών.

Ειδικές Εξαιρέσεις
Αυτές αναφέρονται μόνο σε συγκεκριμένους κινδύνους, όπως:

• Φυσικά φαινόμενα, όπου εξαιρούνται η καθίζηση, η κατολίσθηση, η διείσδυση υδάτων από ξεχασμένα ανοίγματα και οι ζημίες σε εξωτερικά αντικείμενα (τέντες-μαντρότοιχοι-περιφράξεις, κ.λπ.).
• Διαρροή-διάρρηξη-υπερχείλιση εγκαταστάσεων, όπου επίσης εξαιρείται η διείσδυση υδάτων, οι ζημίες σε κενές ή ακατοίκητες άνω των 45 ημερών οικοδομές, καθώς και σε παλαιές εγκαταστάσεις αποχέτευσης.
• Κλοπή-ληστεία, όπου εξαιρούνται συμβάντα που δεν δηλώθηκαν στην Αστυνομία, που έγιναν σε ακατοίκητες άνω των 45 ημερών οικοδομές, που έγιναν σε εξωτερικά αντικείμενα ή συμβάντα που διέπραξε οποιοσδήποτε συγκάτοικος, συγγενής ή εργαζόμενος του ασφαλισμένου.
• Σεισμός, όπου εξαιρούνται ζημίες από προγενέστερους σεισμούς και από μη τήρηση του αντισεισμικού κανονισμού που ίσχυε κατά τον χρόνο κατασκευής της οικοδομής.
• Αστική ευθύνη, όπου εξαιρείται η ευθύνη από την επαγγελματική δραστηριότητα, από πράξεις υπό την επήρεια μέθης, ναρκωτικών ή άλλων φαρμακευτικών ουσιών, από μη τήρηση συμβατικών υποχρεώσεων, από μετάδοση ασθενειών και από εκτέλεση σημαντικών οικοδομικών εργασιών, πέραν των συνήθων εργασιών συντήρησης.

Αντικείμενα εξαιρούμενα της ασφάλισης
Είναι κατηγορίες αντικειμένων που ευρίσκονται στον ασφαλιζόμενο χώρο, αλλά δεν καλύπτονται, όπως:

• Πολύτιμα μέταλλα, πολύτιμοι λίθοι, κοσμήματα.
• Χρήματα, αξιόγραφα, τίτλοι, μετοχές, ομολογίες, επιταγές, συναλλαγματικές.
• Συλλογές, σχέδια, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, κειμήλια, μετάλλια, κύπελλα αγώνων.
• Ηλεκτρονικοί φορείς πληροφοριών (δισκέτες, cd, dvd, κ.λπ.) ως προς την αξία των περιεχομένων σε αυτούς πληροφοριών.
• Δένδρα, φυτά, βλάστηση.
• Αντικείμενα άσχετα με τη χρήση του ασφαλισμένου χώρου, π.χ. εμπορεύματα εντός κατοικιών.
• Αντικείμενα εξωτερικού χώρου.
  Ορισμένα εκ των ανωτέρω εξαιρουμένων αντικειμένων μπορούν να καλυφθούν με ειδικές συμφωνίες, όπως πολύτιμα αντικείμενα εντός χρηματοκιβωτίου ή μερικά αντικείμενα εξωτερικού χώρου, όπως τέντες, έπιπλα κήπου, κ.λπ.

Επί μέρους όρια

Σε μερικές κατηγορίες κινδύνων ή ασφαλιζομένων αντικειμένων ο ασφαλιστής μπορεί να θέτει υποόρια κάλυψης, δηλαδή όρια χαμηλότερα από το ασφαλισμένο κεφάλαιο, όπως στον κίνδυνο σεισμού, κλοπής, θραύσης κρυστάλλων, κ.λπ. ή όπως υποόριο αντικειμένων περιεχομένου κατοικίας (συνήθως €1.500), άνω του οποίου απαιτείται ειδική αναγραφή αξίας και συμφωνία του ασφαλιστή ως προς την κάλυψή του. Τέτοιες περιπτώσεις είναι τα έργα τέχνης ή τα υψηλής αξίας έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα.

Επισημαίνουμε ότι η ύπαρξη ακριβών αντικειμένων περιεχομένου κατοικίας, που καλύπτονται με ειδικό κατάλογο αξιών, πρέπει να συμβαδίζει με τη συνολική αξία του ασφαλισμένου περιεχομένου και να μην έρχεται σε δυσαναλογία με αυτό. Επί παραδείγματι, δεν μπορεί ένα σπίτι 100 τετρ. μέτρων να έχει συνολική αξία ασφαλισμένου περιεχομένου €30.000 και μέσα σε αυτό να ασφαλίζεται ένα έργο τέχνης αξίας €20.000, αφήνοντας έτσι μόνο €10.000 για όλο το λοιπό περιεχόμενο του σπιτιού. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει μεγάλη υπασφάλιση με τις προαναφερθείσες επιπτώσεις.

Επισημάνσεις και διευκρινίσεις επί των καλυπτόμενων κινδύνων

Θεωρούμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ορισμένα σημεία των παρεχόμενων καλύψεων, τα οποία πολλές φορές δημιουργούν τριβές στη σχέση ασφαλιστή – ασφαλισμένου.

• Βραχυκύκλωμα. Η απλή εκδήλωση βραχυκυκλώματος, χωρίς την ύπαρξη εστίας φωτιάς, δεν καλύπτεται από τα συνήθη ασφαλιστήρια, παρά μόνο από ειδικά ασφαλιστήρια μηχανικών βλαβών. Η πυρκαγιά από βραχυκύκλωμα καλύπτεται όπως όλες οι πυρκαγιές.
• Στάσεις-Απεργίες-Πολιτικές Ταραχές. Καλύπτονται ζημίες στην ασφαλισμένη περιουσία που προκαλούνται κατά τη διάρκεια και εξαιτίας των ανωτέρω καταστάσεων. Δεν καλύπτονται ούτε αφορούν σε οικονομικές ζημίες του ασφαλισμένου από την απεργία του προσωπικού του.
• Κακόβουλες Ενέργειες. Καλύπτονται ζημίες από ηθελημένη και παράνομη πράξη βανδαλισμού ή δολιοφθοράς τρίτου προσώπου κατά της περιουσίας του ασφαλισμένου.
• Τρομοκρατικές Ενέργειες. Καλύπτονται ζημίες από πράξη ή απειλή τρομοκρατικής ομάδας ή μεμονωμένου τρομοκράτη. Η πράξη ή η απειλή αυτή πρέπει να αναφέρεται σε σχετική προκήρυξη ή να υπάρχει ανάληψη ευθύνης.
• Πλημμύρα. Είναι η εισροή ή συσσώρευση υδάτων προερχομένων από χώρους εκτός της ασφαλισμένης οικοδομής.
• Θύελλα. Είναι η επικράτηση ανέμων έντασης άνω των 8 μποφόρ, σύμφωνα με στοιχεία του πλησιέστερου στη ζημία σταθμού της ΕΜΥ.
• Καταιγίδα. Είναι η βροχόπτωση το ύψος της οποίας υπερβαίνει τα 5 mm ανά ώρα και ανά τετρ. εκατοστό, σύμφωνα πάλι με την ΕΜΥ.
• Χιονόπτωση. Συμπεριλαμβάνονται ζημίες προκαλούμενες από το βάρος του χιονιού, όπως π.χ. η κατάρρευση στέγης.
• Φυσικά Φαινόμενα συμπεριλαμβανομένου Σεισμού. Εάν συμβούν, εντός 72 ωρών από την πρώτη ζημία, περισσότερες από μία ζημίες, τότε αυτές θεωρούνται ως μία ζημία και εφαρμόζεται μία απαλλαγή.
• Κλοπή. Είναι η μετά από διάρρηξη βίαιη είσοδος του κλέφτη στον ασφαλιζόμενο χώρο ή η απόπειρα βίαιης εισόδου ή η αναρρίχηση με σκοπό την κλοπή και η πρόκληση ζημιών ή η καταστροφή ή η αφαίρεση ασφαλισμένων αντικειμένων. Η χρήση από τον κλέφτη κλειδιού που κλάπηκε ή αντιγράφηκε παρανόμως (αντικλείδι) καλύπτεται μόνον εφόσον μπορεί να αποδειχθεί. Δεν καλύπτονται οι απλές κλοπές από ανοικτές πόρτες ή άλλα ανοίγματα, χωρίς να απαιτηθεί διάρρηξη. Επίσης, δεν καλύπτεται η εξαφάνιση των ασφαλισμένων αντικειμένων. Εάν ασφαλίζεται μόνο το κτήριο και όχι το περιεχόμενο, τότε το μόνο που αποζημιώνεται είναι η ζημία στο κτήριο που προκαλείται από την προσπάθεια διάρρηξης.
• Ληστεία. Είναι η αφαίρεση των ασφαλισμένων αντικειμένων με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας.
• Πρόσκρουση οχήματος. Το όχημα που προκαλεί τη ζημία πρέπει να μην ανήκει στον ασφαλισμένο ή σε οποιονδήποτε συγκάτοικο ή μέλος της οικογένειας ή υπάλληλο του ασφαλισμένου.
• Σεισμός. Καλύπτονται επίσης ζημίες από πυρκαγιά ή τσουνάμι, εάν αυτά είναι επακόλουθα του σεισμού. Ιδιαίτερη προσοχή στην απαλλαγή του σεισμού, που είναι ποσοστό (συνήθως 2%) του ασφαλισμένου κεφαλαίου και όχι της ζημίας. Αυτό σημαίνει ότι η απαλλαγή σεισμού είναι πολύ υψηλή και συνήθως δεν αποζημιώνονται μικροζημίες, αλλά ζημίες άνω του 2% του ασφαλισμένου κεφαλαίου. Για παράδειγμα, σε οικοδομή ασφαλισμένης αξίας €100.000 η απαλλαγή είναι €2.000, οπότε οποιαδήποτε μικρή ζημία (π.χ. πτώση σοβάδων) πιθανόν να μην καλυφθεί. Επίσης, πολλές ασφαλιστικές εταιρείες δεν καλύπτουν σεισμό σε οικοδομές κτισμένες προ του 1960, έτος κατά το οποίο εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά ο αντισεισμικός κανονισμός στις άδειες οικοδομής.
• Αστική Ευθύνη. Καλύπτονται οι σωματικές βλάβες και οι υλικές ζημίες σε τρίτους από λάθη ή παραλείψεις του ασφαλισμένου. Ασφαλισμένα πρόσωπα θεωρούνται ο/η σύζυγος, τα τέκνα, οι συγκάτοικοι και οι υπάλληλοι του ασφαλισμένου. Τρίτοι θεωρούνται όλοι οι υπόλοιποι. Η αστική ευθύνη του ασφαλισμένου καλύπτεται μόνο υπό την ιδιότητά του ως ιδιοκτήτη ή ενοικιαστή της ασφαλισμένης περιουσίας.

Πηγή:https://www.aagora.gr/